Vader gaat op stap

“En Henoch liep op en neer, in en uit, van en naar en arm in arm met God, continu in gesprek én dichter naar Hem toe groeiend”, aldus David Wilkersons vertaling van Genesis 5:24.

David Wilkerson is een bijna tachtigjarige plattelandsdominee die de Heilige Geest hoort en perfect het Hebreeuws en oud Grieks beheerst. Zodoende kan hij met gezag de Bijbel hertalen. Dat doet hij waar nodig, opdat mensen bijvoorbeeld niet denken dat wandelen wandelen betekent maar – affijn, u heeft het boven kunnen lezen.

Henoch liep alle dagen van het jaar, weet Wilkerson. Aangezien Henoch 365 jaar oud is geworden, betekent dit dat hij, volgens Wilkerson, en laten we beginnen vanaf het bereiken der volwassen leeftijd (21 jaar), honderdvijfentwintigduizendvijfhonderdzestig dagen onafgebroken arm in arm, in en uit, op en neer, van en naar met de Heer gewandeld heeft.

Je zou denken: die Henoch zal wel een aparte man en zeker een vrijgezel geweest zijn. Maar nee, Henoch deed gezin en baan er bij: “Hij was een gewone man (..). Hij stond midden in het leven met een vrouw, kinderen, verplichtingen en verantwoordelijkheden“.

Dat Henoch zijn rol als vader, echtgenoot en kostwinner naar behoren vervulde, is niet uit de Bijbeltekst op te maken. Op grond van de tekst moet je concluderen dat Henochs voornaamste prestatie het verwekken van kinderen is geweest:

Toen Henoch 65 jaar was, verwekte hij Metuselach. Na de geboorte van Metuselach leefde Henoch nog 300 jaar, in nauwe verbondenheid met God. Hij verwekte zonen en dochters. In totaal leefde hij 365 jaar. Henoch leefde in nauwe verbondenheid met God; aan zijn leven kwam een einde doordat God hem wegnam.

Wilkerson neemt voetstoots aan dat het leven in de Verenigde Staten anno 2010 vergelijkbaar is met dat in een pre-industriële akkerbouwsamenleving. Wilkerson is dan ook niet zo geïnteresseerd in de wereld en de feiten die daar plaatsvinden maar in het religieuze. Wilkerson weet dat het Hebreeuwse woord “wegnemen” een tweede, voor Henoch relevante betekenis heeft: “niet van de wereld zijn”. En dus leest Wilkerson de aangehaalde bijbeltekst ook als: “hij [Henoch] was niet van deze wereld”.

Die indruk hadden wij al.

Wilkerson neemt “niet van deze wereld” letterlijk: “In zijn geest en in zijn zintuigen was Henoch geen deel van deze goddeloze wereld“.

Hij zag, hoorde, proefde, rook en voelde dus niets.

Hoe kon hij dan de kost verdienen, de band met vrouw en kinderen onderhouden, erecties krijgen als hij zijn vrouw ‘zag’, ‘rook’, ‘voelde’, ‘aanraakte’? Kinderen worden niet gemaakt in het religieuze. Wilkerson zegt dat het kan:

“Maar terwijl hij op de aarde wandelde, droeg Henoch al zijn verantwoordelijkheden. Hij zorgde voor zijn gezin, hij werkte en diende“.

Zou Henoch dan toch geestelijk gewandeld, geestelijk arm in Arm gelopen hebben en niet echt?

Of was juist zijn contact met God werkelijk en had Henoch slechts zogenaamd vrouw en kinderen, waarvan zogenaamd een de oudste mens ooit?

Breek u niet het hoofd over deze vragen. Wie stelt, bewijst. Laat David Wilkerson eerst maar eens met beide benen op aarde landen en nadenken over wat hij schrijft. Malle Eppies als dominee zijn er al genoeg.

een andere Enoch