God zag en ziet maar één noodoplossing, als het om Zijn volk gaat. Maar verwijfde predikers schrikken er heden ten dage voor terug.
Het Joodse volk had tragische trekken, misschien volgens Goddelijk plan. Veel ellendige dingen in die dagen gebeurden teneinde in de Bijbel te belanden, ter waarschuwing en lering van Christenen van deze dagen.
Dat mag noodzakelijk zijn geweest, tragisch blijft het. Zo genoot het verdoemde volk van Abraham van de onheilsprofeten die God op hen afstuurde. Men prees de taalbeheersing, de hyperbolen, de ingeboezemde angst. Het waren afleidingsmanoeuvres om de boodschap niet ter harte te hoeven nemen, weten we met de wijsheid van nu.
Als men zich al had kunnen laten stichten. De tekst van de Bijbel stond immers vast, ondenkbaar dat menselijk ingrijpen een tittel of jota zou kunnen veranderen. “Goed uitgevaren!”, “Geef ons ervan langs!”, klonk het daarom, zoals geschreven, in die dagen in het Midden-Oosten.
God werd er horendol van.
Hij besloot Zijn profeten te laten zwijgen en tot niet-verbale actie over te gaan.
In onze dagen gebeurt dit nog steeds, Christenen slaan nog steeds waarschuwingen in de wind, al ontbreekt daartoe inmiddels de Bijbelse noodzaak. Boeteprediker David Wilkerson maakt het in zijn bediening dagelijks mee. Net zoals de oudtestamentische profeten wordt ook Wilkerson door God terzijde genomen. “David”, zei God onlangs, meldt hij, “Ze hebben geen woord gehoord van wat je gezegd hebt!”.
Gods volgende stap – Zijn profeet het zwijgen opleggen en harde, liefdevolle Goddelijke actie – blijft bij Wilkerson achterwege, anders dan bij zijn voorganger Jesaja. Wilkerson haalt vandaag aan wat bij Jesaja gebeurde:
Alleen door te voelen kon het volk tot inzicht en inkeer komen.
Precies zo ging het bij Ezechiël, een andere onheilsprofeet door Wilkerson aangehaald:
Maar wat God met de gemeenteleden van Wilkerson zal doen… Niemand neemt de man Gods serieus. Ze geven hem een knuffel en zeggen: “Pastor, dat was een krachtig woord dat u gepredikt heeft”!
Gods optreden in vroeger tijden is niet helemaal helder. Enerzijds konden de Joden bij Jesaja niet meer luisteren, anderzijds verwachtte God van wel. Bij Ezechiël vernietigde God omgeving en bewoners opdat de overlevenden zouden begrijpen dat ze Ezechiël serieuzer moesten nemen.
Maar bij Wilkersons gemeente (nog) geen van beide…
Misschien heeft Wilkerson de tekenen van God niet goed begrepen. Zijn God gedraagt zich ook vreemd: Hij fluistert en slaat een joviale toon aan (“Ze hebben geen woord gehoord van wat je gezegd hebt!”).
Het zou in overeenstemming zijn met Wilkersons onbegrip. De Godzoeker grijpt terug op zijn vaste stokpaard – volledige gehoorzaamheid/overgave – als een Bijbelpassage hem niet helder is:
Begrijpelijker uitleg van de Bijbeltekst is mijns inziens: “Ze stevenen nu toch af op de afgrond, laten we ze een extra duwtje geven”. Maar niet:
- “Ze zullen toch niet luisteren, laten we hun oren en verstand lam leggen, zodat ze niet kunnen luisteren. Misschien dat ze dan willen luisteren”.
- “Simpel gezegd, God riep Zijn volk op tot volledige overgave”. Dat is toedekkend taalgebruik voor: “Als ze zich niet goedschiks onderwerpen, dan maar kwaadschiks. Gehoorzamen zullen ze!”.
De toedekking is veelzeggend: Wilkerson schrapt het bloedvergieten en doet voorkomen alsof alles in zijn gemeente al goed gekomen is – terwijl de straf nog moet voltrokken! Wil Wilkerson soms dat God niet straft?
Zijn weerspannig, sentimenteel slot kan een oprecht Christen slechts met gekromde tenen lezen:
Wilkerson faalt in functie. Hij dreigt onvoldoende met agressie en eindigt sentimenteel. Niemand is daarmee gediend, zielen gaan erdoor verloren. Het is een schande!
We wachten af hoe het Wilkersons kerk, de Times Square Church, vergaat. Op de huidige “manier” zal God de aarde daar zeker doen schudden. Orkaan Sandy was eerste signaal. Een verhard hart wordt gestraft, maar dat was de preek van eergisteren.